Tekst oryginalny:
The Legend of the Frostheart
As the frost walked the lands to put everything under a thorny blanket of ice crystals, he came to the house of the fisher Marl. He had seen the frost coming already from a good distance but he did not flee. Instead he took out his lute and started to play a lovely and solemn tune. The frost, who was quite tired from his long walk, could not resist and fell asleep. Quickly Marl put his hand into the frost's chest and stole his heart. With the heart in his hands, Marl also had the powers of the frost. So he constructed himself a palace completely made of ice and ruled over a land where every day was spring. As the the neighbouring king heard about this, he got envious and decided to invade the kingdom of Marl with his army. But Marl's people were peaceful and were not trained in any fighting. So the army reached the castle of Marl almost unchallenged. And Marl came out of the castle, pleading the army to leave. But they laughed at him and demanded his surrender. Then Marl took the frost's heart and threw it to the ground where it shattered. In that very moment everything on both realms was frozen with a thick layer of ice and each and everyone died. And the frost returned to power, but without a heart he was even more merciless than before.
|
|
Tekst przetłumaczony:
Legenda o Sercu Mrozu
Kiedy mróz przybył do krainy, żeby przykryć wszystko ciernistym płaszczem lodowych kryształów, przybył także do domu rybaka Marla. Rybak już z daleka zauważył nadchodzący Mróz, ale nie uciekł. Zamiast tego wyjął swoją lutnię i zaczął grać uroczystą, piękną melodię. Mróz, który był już zmęczony swoją długą wędrówką, nie mógł się oprzeć i zasnął. Marl szybko włożył dłoń w pierś Mrozu i skradł jego serce. Z sercem w dłoni, Marl zdobył moce Mrozu. Wzniósł więc sobie pałac, całkowicie zbudowany z lodu i rządził krainą, w której codziennie była wiosna. Kiedy król z sąsiedniego królestwa o tym usłyszał, stał się zazdrosny i postanowił zaatakować królestwo Marla. Ludzie Marla byli pokojowi i nie trenowali się w sztuce wojennej, dlatego armii sąsiadów udało się dotrzeć do zamku, prawie bez żadnych potyczek. Marl wyszedł z pałacu, błagając żołnierzy o odejście. Ale oni się z niego śmiali i kazali mu się poddać. Marl rzucił Serce Mrozu na ziemię, gdzie rozbiło się na kawałki. W tym momencie wszystko pokryte zostało grubą warstwą mrozu i każdy kto tam był zginął. Mróz odzyskał swoją moc, ale bez serca, stał się jeszcze bardziej bezlitosny niż wcześniej.
|
