Tekst oryginalny:
As intensely as the orcs hate all other races, they share a feeling of community. The orcs can sense, to some extent, the feelings of other orcs. The shamans develop this ability to such an extent, that they can sense the innermost potential of newborn orc whelps. All newborn are tested and the shamans decide a future function in orcish society. The whelps are fed differently, raised differently, and educated differently. Wise men of other races say that such behavior is similar to some insects, such as bees, and through their empathetic bond might share a kind of 'hive-mind', so they refer to orc communities as hives. The chief of a hive owns a big harem of women who have no other function than to pleasure him and give birth to new orcs. These orcish matrons are usually incredibly big and fat, almost not able to walk on their own. Where 'normal' orcwomen function as laborer and craftwomen and give birth to two to three orcs in their lives, these female orcs are only reproductive machinery, giving birth to about six whelps each half year. Orcs are usually contend with their place in orcish society and only the leaders fight each other on purpose. Rarely will an orc raise a weapon against another orc, even if they are not of the same hive. Rivalry between hives is usually dissolved through a fight of their leaders and the victorious hive absorbs the other one. Now and then, when a new strong warrior reaches maturity he challenges the old leader for a fight of supremacy. Sometimes though, when the hive becomes too big for the area it occupies, such a warrior senses somehow that its time to move on. Then he and a few other orcs leave the hive in peace to settle somewhere else. This unique culture, together with its fertility, makes the orcs the most formidable threat to all other tibian communities.
|
|
Tekst przetłumaczony:
Tak samo mocno, jak nienawidzą wszelkich innych ras, Orkowie mają wykształcone poczucie społeczności, w której żyją. Orkowie wyczuwają uczucia swoich pobratymców. Szamani rozwijają tę zdolność tak bardzo, że potrafią wyczuć najskrytszy potencjał nowo narodzonych orków. Wszyscy młodzi orkowie poddawani są testom, które decydują jaką funkcję będą zajmować w swoim społeczeństwie. Później, w zależności od wyników testów, są inaczej karmieni i edukowani. Mędrzec innej rasy powiedział, że takie zachowanie jest podobne do zachowań pewnych owadów, takich jak pszczoły i że społeczności orków można porównywać do uli. Wódz takiego ula posiada harem kobiet, które nie mają innych zadań oprócz zadowalania go i rodzenia kolejnych orków. Te orkowe matrony są zazwyczaj straszliwie wielkie i grube, prawie nie potrafią się poruszać o własnych siłach. Rodzą około sześciu orków na każde pół roku. Natomiast 'normalne' orkowe kobiety, które są pracownicami czy rzemieślniczkami rodzą do dwóch, trzech orków w ciągu swojego całego życia. Orkowie są zazwyczaj zadowoleni ze swojego miejsca w społeczności i tylko liderzy walczą między sobą, aby awansować. Rzadko kiedy zdarza się, żeby ork zaatakował innego orka, nawet jeśli należy do innego ula. Rywalizacja pomiędzy ulami pojawia się w przypadku walki ich liderów, a zwycięzki ul łączy się z przegranym. Kiedy nowy, silny wojownik osiąga dojrzałość, wyzywa starego lorda na pojedynek o władzę. Czasami jednak, gdy ul staje się zbyt przeludniony, taki wojownik czuje, że czas się przenieść. Wtedy wraz z kilkoma innymi orkami opuszcza ul bez walki i szuka innego miejsca, żeby założyć własny. To bardzo unikalna kultura, która wraz ze swoim szybkim przyrostem sprawia, iż jest dużym zagrożeniem dla wszystkich innych tibijskich społeczności.
|
