Tekst oryginalny:
The Awaking of the Gods BOOK ONE
In the beginning there was only the big gaping void.
It was omnipresent and nowhere.
Into this desert entered Fardos, the creator, and Uman Zathroth, incorporating magic. Nobody knows where they came
from or whether they had always existed and just awoken from the deep slumber of infinity.
Fardos was fulfilled by the need to create and give birth. He stepped into existence and began the act of the creation immediately, as he was he was impatient and full of creative power. His godly powers emerged from him and created, formed.
But all his works slipped out of his hands as the void was everywhere. No single work was to last. Everything that he devised dissolved in the void even before it was completed.
Uman Zathroth regarded his undertakings thoughtfully, because Uman Zathroth was wise and filled with magic powers and insatiable hunger for knowledge, comprehension and enlightenment. He was a creature similar and nevertheless different to the clear working of Fardos, because mysteries and secrets were the aspects of his being. Uman and Zathroth were two entities and nevertheless one. Uman was the light, bright aspect of magic; his was the gift to work benign wonders. Zathroth however, his different - dark - side, was the corruptive urge, the vain self purpose of magic, destructive and a desecration! This entity, which was two and one nevertheless, observed now the works of his companion in infinity.
|
|
Tekst przetłumaczony:
Przebudzenie Bogów KSIĘGA PIERWSZA
Na początku była tylko jedna wielka ziejąca pustka.
Była wszędzie i nigdzie.
W tę nicość wkroczyli Fardos stworzyciel i Uman Zathroth dzierżący magię. Nikt nie wie skąd przyszli i czy istnieli od zawsze i dopiero przebudzili się z głębokiej drzemki nieskończoności.
Fardos wypełniony był potrzebą tworzenia i dawania życia. Wkroczył w egzystencję i natychmiast rozpoczął akt kreacji, był niecierpliwy i pełen kreatywnej mocy. Jego boskie moce wyłaniały się z niego i tworzyły i formowały.
Ale wszystkie jego prace wymykały mu się z rąk, ponieważ wszędzie była pustka. Nic nie zostało ukończone. Wszystko co stworzył rozpływało się w nicości nawet zanim było skończone.
Uman Zathroth obserwował jego wysiłki z uwagą, ponieważ był mądry wypełniony magiczną mocą i głodem wiedzy, zrozumienia i oświecenia. Tajemnice i sekrety były aspektami jego istnienia. Uman i Zathroth byli dwiema osobami, ale pomimo to jedną. Uman był światłem, jasną stroną magii, był darem dla pracy łagodnych przemyśleń. Natomiast Zathroth był inny - mroczny - żądny zniszczeń, miał próżne cele swojej magii, destrukcyjne i profanacyjne! Ta osobowość, która była jednocześnie dwoma i jedną, obserwowała teraz prace swojego towarzysza w nieskończoności.
|
