The New Frontier Quest: Różnice pomiędzy wersjami

Po kilku próbach zakończonych z różnym powodzeniem, projekt technomantów okazał się największym sukcesem. Załogi ich parowców odkryły i naniosły na mapy ogromne podziemne rzeki głęboko pod ziemią. Z pomocą pewnych przyrządów wyznaczyli oni położenie złóż rudy i opracowali trasy statków pozwalające do nich dotrzeć. Te bazy górnicze miały pewne oczywiste korzyści i wady. Miejsca te nie miały kontaktu z powierzchnią. Z jednej strony oznaczało to, że nowe kopalnie są bezpieczne od większości gatunków zwierząt, a z drugiej, że wszystkie produkty żywnościowe i materiały musiały zostać tam dostarczone na statkach. Zostały zbudowane specjalne ciężkie okręty mogące przenieść rudę i zapasy w tę i z powrotem. Jedynym ograniczeniem dla takich baz stał się zasięg parowców.

Ostatnio, technomanci z pomocą świątyń ognia i ziemi poczynili pewne znaczące odkrycia które pozwoliły zwiększyć zasięg parowców niemalże bezgranicznie. Pozwoliło to wysłać je, jeszcze raz na poszukiwania nowych złóż. Niestety, niektóre okręty nigdy nie powróciły, a inne odnalazły jedynie niewielkie, nieopłacalne do wydobycia złoża rudy. Ale jeden statek dokonał przełomowego odkrycia - jaskinie połączone z powierzchnią, z obszarem nigdy nie znany ludzkości i krasnoludzkiej rasie.

Na dodatek, ten system jaskiń posiadał mnóstwo rzadkich złóż. Imperialna gildia górnicza postanowiła sfinansować nowy projekt i nazwała go "bardzo bardzo odległy projekt" (ang. "project far far away"). Kilka statków zostało wysłanych do stworzenia pierwszej bazy. Po pewnym czasie, boleśnie oczywiste stało się, że liczba potrzebnych tam robotników nie mogła być łatwo dostarczona jedynie parowcami. Również taka baza wymagała ilości pieniędzy, doświadczenia i siły roboczej, której gildia nie mogła dostarczyć.